Bajki o przygodach – fascynujące historie pełne odwagi, akcji i niezwykłych wydarzeń

Kolejny poranek w górskim pensjonacie rozpoczął się niepozornie. Na stole w jadalni stał dzbanek z gorącą herbatą, a zapach świeżo upieczonych bułeczek unosił się w powietrzu. Mama rozłożyła na stole dżemy i masło, a tata kroił plasterki sera. Julka siedziała przy oknie, zatopiona w czytaniu lokalnego przewodnika turystycznego, który znalazła na recepcji. Jej bracia, Jakub i Antek, zajmowali się własnym śniadaniem, rywalizując o to, kto zje więcej bułek. – Co tam czytasz? – zapytał tata, siadając z kubkiem kawy. Julka spojrzała znad książki z iskrą w oku. – O ukrytym jeziorze! – oznajmiła z ekscytacją. – Posłuchajcie tego: „W górach, na jednym z wyższych wzniesień, pojawia się tajemnicze jezioro. Woda…

Poranek w schronisku był cichy i spokojny. Dzieci obudziły się w doskonałych humorach, wciąż myśląc o poprzednim wieczorze, kiedy oglądały niebo pełne gwiazd. Przez okno wdzierały się pierwsze promienie słońca, oświetlając drewniane ściany i wiszące na nich stare zdjęcia górskich krajobrazów. – Pachnie śniadaniem – zauważył Antek, sięgając po swoje buty. Rodzina szybko zebrała się i zeszła do jadalni, gdzie unosił się zapach świeżego chleba i gorącej herbaty. Drewniane ławy były już zajęte przez innych turystów, ale przy jednym ze stołów siedział starszy mężczyzna w kraciastej koszuli, z siwą brodą i kapeluszem ozdobionym pękiem piór. Mama zaprosiła rodzinę, by dosiedli się do niego. – Dzień dobry! Jestem Paweł – przedstawił…

Rodzina Szymańskich obudziła się tego ranka wcześnie, gotowa na kolejną przygodę w górach. Słońce dopiero wschodziło, malując niebo odcieniami różu i pomarańczu. Julka, Jakub i Antek z ekscytacją jedli szybkie śniadanie, bo tata oznajmił, że dziś odwiedzą niezwykłe miejsce – jaskinię, w której czekają na nich fascynujące historie o dawnych czasach. – To będzie coś więcej niż zwykła jaskinia – powiedział tata tajemniczo. – Pani Marta, przewodniczka, zna mnóstwo ciekawostek o tym, jak ludzie i zwierzęta korzystali z takich miejsc przez tysiące lat. – Może znajdziemy kości dinozaura? – zapytał Antek z szeroko otwartymi oczami. Mama zaśmiała się, poprawiając mu plecak. – Dinozaury zniknęły wiele milionów lat temu, ale może…

Poranek w pensjonacie, w którym zatrzymała się rodzina Szymańskich zaczął się od zapachu gorącej herbaty i delikatnego stukotu kubków. Słońce leniwie wdzierało się przez zasłony, zwiastując idealny dzień na górską wędrówkę. Tata, który zawsze podchodził do takich wypraw z ogromnym zaangażowaniem, zebrał całą rodzinę w saloniku pensjonatu. – Dziś czeka nas wspaniała przygoda na szlaku! Ale zanim wyruszymy, musimy dobrze się przygotować – oznajmił z powagą, pokazując ręką na rozłożone na stole przedmioty: butelki z wodą, kurtki przeciwdeszczowe, latarki i mapę. Antek spojrzał na stos rzeczy, a potem na swoją kieszonkę z samochodzikami. Bez chwili wahania podszedł do taty. – Czy mogę wziąć moje resoraki? Może się przydadzą do odkrywania…

Rodzina Szymańskich budziła się wśród promieni ostrego górskiego słońca. Zza okien pensjonatu, w którym zatrzymali się Antek, Julka i Jakub z rodzicami hulał wiatr. Był to idealny dzień na przygodę. Tata wszedł do pokoju dzieci z wielkim uśmiechem na twarzy, trzymając w dłoni kopertę. – Słuchajcie, mam dla was niespodziankę! Dziś cała rodzina bierze udział w wielkiej grze terenowej – oznajmił. Julka, Jakub i Antek spojrzeli na siebie z ekscytacją. – Gra terenowa? Co to takiego? – zapytał Jakub, od razu zaciekawiony. Mama, która właśnie wchodziła do pokoju z kubkiem gorącej herbaty, uśmiechnęła się tajemniczo. – To gra, w której musicie rozwiązywać zagadki, żeby dotrzeć do kolejnych punktów – wyjaśniła.…

Był wczesny ranek, gdy rodzina Szymańskich dotarła na dworzec kolejowy. Pociąg czekał już na peronie, długi i majestatyczny, a wschodzące słońce rozświetlało wnętrza przedziałów. Julka, Jakub i Antek z ekscytacją patrzyli na lokomotywę. – Ale wielki! – zawołał Antek, patrząc na maszynę. – Myślisz, że jest szybszy niż nasz samochód, tato? – Zdecydowanie – odpowiedział tata z uśmiechem. – Przede wszystkim nie musi stać w korkach. Wsiadajcie, bo zaraz ruszamy! W środkowym wagonie na Szymańskich czekał przytulny przedział. Dzieci szybko rozsiadły się na swoich miejscach, każde zajęte własnymi myślami. Kiedy pociąg ruszył, Julka wyjęła swój szkicownik i zaczęła rysować pociąg, Jakub badał mechanizm rozkładanych foteli, a Antek rozglądał się za…